İznik Seramik ve Çinileri Koleksiyonculuğu

On altıncı yüzyılın başından itibaren, İznik zanaatkarları dağınık ve hala çok sınırlı ölçekte çini üretmişlerdi. Şehzade Mahmud Türbesi'nin çinileri (yaklaşık 1506) Baba Nakkas seramik ürünlerinin tarzına çok yakındır ve bu, bu çıktıyı kanıtlayan bir örnektir. Altıncı yüzyılın ikinci yarısında, İznik atölyelerine geldiklerinde altı sırlı çini siparişi geldi ve tasarımları ve renk şemaları seramik kaplara göre gelişti. Repertuarların bazıları "şablon tarzı" motifleriyle mimari taş işçiliği geleneğinde sağlam bir şekilde dururken, gemilerde bulunan kamış ve sukufe kayıtlarının karakteristik öğeleri de kanıtlandı.

Kırmızı ilk olarak Süleymaniye'nin (1559'da tamamlandı) ahşap dekorasyonunda görüldü ve bu renk taşıyan gemilerle karşılaşmak için bir ölçüt öneriyor. Rüstem Paşa Camii (yaklaşık 1561), Sokollu Mehmed Paşa Camii (1572), Roxelane (1558) ve Roxasian Camii (1558) dünyada türünün ilkleriydi. Süleyman Manastırı (1566) veya II. Selim (1572). Bu seramik tasarımları, bu kırsal kasabalarda kendini kanıtlayan Osmanlı mimari tarzı gibi, imparatorluğun başkentinden tüm yol boyunca yayılan form ve zevklerin evriminin yankılarıdır. İznikli zanaatkarlar, Antalya, Halep veya Diyarbakır anıtlarının süslemelerini yerel olarak yapardı. İznik ürünlerinin renk paleti özellikleri burada tekrarlanır, ancak küçük farklılıklar vardır: daha az titiz simetri, daha düzensiz bir ızgara, farklı boyutlarda standartlar ve daha düşük kaliteli bir sır.

Şam kentindeki İznik çinilerinin dekoratif repertuarından etkilenmiş olsa da, Kubbet-üs-Sahra'nın yenilenmesinden kısa bir süre sonra daha özgün bir üretim ortaya çıktı. Bu prestijli anıtın restorasyonunda çalışan zanaatkarların bir kısmı Şam'a yerleşmek için gidebilirdi; Şam'da, bu şehirde inşa edilen dini vakıflar Kanuni Sultan Süleyman veya yüksek rütbeli Osmanlı soyluları tarafından yaptırılmıştır. İlk yapılardan biri olan Kanuni Sultan Süleyman Camii 1550-54 yıllarında inşa edilmiştir. İlk kez İstanbul eserlerinden esinlenen çini işi, daha sonra Şam üretimine damga vuran bir renk paletinde ortaya çıktı: turkuaz mavisi, krom yeşili ve patlıcan rengi fincanlar. 1540'lardan ve 1550'lerden itibaren, İznik ürünlerinin vazo renk paleti - Memlük döneminde zaten bulunan bir renk şeması. Ancak Şamlı tüccarlar, ortaçağ geçmişinden miras olan ve Osmanlı süsleme repertuarına özel olarak uyarlanmış turkuaz madeninin altında çizilen tasarımları tatmaya devam ettiler. Şam'da bilinen, qishani terimi İran'ın Kasan şehrinin adından türetilen yerel çinilerin üretimi, Memlük döneminden beri devam ediyor gibi görünüyor. Taş süpürge de ortaçağ dönemine göre yapılmıştı ve sırlar ağırlıklı olarak alkali ve çıtırdayandı.